วันอาทิตย์ที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

เพลงเถื่อนแห่งสถาบัน

ดอกหาง  นกยูง  สีแดงฉาน
บานอยู่เต็มฟากสวรรค์
คนเดินผ่าน  ไปมากัน
เขาด้นดั้น  หาสิ่งใด

ปัญญา  มีขาย  ที่นี่หรือ
จะแย่งซื้อ  ได้ที่ไหน
อย่างที่โก้  หรูหรา  ราคาเท่าใด
จะให้พ่อ  ขายนา  มาแลกเอา

ฉันมา  ฉันเห็น  ฉันแพ้
ยินแต่  เสียงด่า  ว่าโง่เง่า
เพลงที่นี่  ไม่หวาน  เหมือนบ้านเรา
ใครไม่เข้า  ถึงพอ  เขาเยาะเย้ย

นี่จะให้  อะไร  กันบ้างไหม
มหาวิทยาลัย  ใหญ่โตเหวย
แม้นท่าน  มิอาจให้  อะไรเลย
วานนิ่งเฉย  อย่าบนอย่าโวยวาย

ฉันเยาว์  ฉันเขลา  ฉันทึ่ง
ฉันจึง  มาหา  ความหมาย
ฉันหวัง  เก็บอะไร  ไปมากมาย 
สุดท้ายให้กระดาษฉันแผ่นเดียว

มืดจริงหนอ  สถาบันอันกว้างขวาง
ปล่อยฉัน  อ้างว้าง  ขับเคี่ยว
เดินหา  ซื้อปัญญา  จนหน้าเซียว
เทียวมา  เทียวไป  ไม่รู้วัน

ดอกหางนกยูง  สีแดงบานฉาน
บานอยู่เต็ม  ฟากสวรรค์
เกินพอ  ให้เจ้าแบ่งปัน
จงเก็บกัน  อย่าเดิน  ผ่านเลยไป


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น